Malzemeler:
2 Yumurta
1 Su Bardağı Toz Şeker
1 Su Bardağı Süt
Yarım Su Bardağı Zeytinyağı
3 Su Bardağı Un
1 Paket Hamur Kabartma Tozu
1 Paket Şekerli Vanilin
Toz Kakao
İç Malzemeleri:
Ahududu Reçeli
Vişne Reçeli
Süsleme İçin:
Pudra Şekeri
Dr.Oetker Süsleme Glazürleri
Hikayesi:
Ergenlik döneminde herkesten farklı olduğunu düşünüp dünyaya isyan ettiğin bir zaman vardır ya hani… Çocuk kalbinle büyük düşler kurduğun ve kimsenin seni anlamadığını düşündüğün… Halbuki istediğin bir avuç inançtan ibarettir… İşte öyle bir zamanda tanıdım ben A.’yı!
Lise yıllarının başı… Sene, baya bir sene önce… Safinaz bacaklı, kemik çerçeveli gözlüklü,elinde kemanı olan bir kız… Merdivende karşılaştık ve ona “Senin adın Keman Abla olsun.” dedim. İşte öyle başladı keman ablayla maceramız…
Kimse inanmazken biz inandık birbirimize, bir avuç yıldız tutuşturduk saçlarımıza. İkimiz de bayılırdık afilli sözler yazmaya (hala da bayılıyoruz şekil A1)… Kurduğumuz en afilli sözlerden biri de gündüzleri de parlayan yıldızlar olduğuna inanmakla ilgiliydi… Turuncu laleri pek severdik… El işine yatkınlığımız bir ara yarış derecesine girmişti 🙂 Biz hiç bir zaman gidip dışarıdan bir hediye almadık birbirimize… Biz hep kendimiz yaptık,yarattık… İlk kitabım A.’nın el emeği göz nurudur mesela… Bu hanım kızım gecesini gündüzüne katıp benim tüm afilli sözlerimi bir araya getirip kendi elleriyle bir kitap yaptı bana! Kapağını bile kendi elleriyle o çok sevdiği sulu boyalarıyla yapmıştı… “Yürekname”… Özümün yüreğinden gelenler anlamında… Canım benim, ne kıymetlidir benim için… Kendine pantolondan etek, origamiden kutular yapar… O da içinde küçük bir Martha Stewart barındırıyor yani 🙂
Bir gün bir film izledim, tesadüfen o da izlemişti. İkimiz de çok sevdik filmi de, müziklerini de, filmdeki karakteri de… Çünkü o karakter de bizim gibiydi… Kalbi absürd bir kızdı… Amelie Poulain… A. nın enteresan bir şekilde yüzü ve saçları da aynı bu karakteri andırıyordu. O zamandan beri Amelie benim için A. ile özdeşleşti. Öyle ki geçen yıl gittiğim Paris seyahatimde, Montmartre’a gidip Amelie’nin kafesini bulup bol bol A.yı andım kalbimden… Gittim onun için fotoğraf bile çektim (Bakınız aşağıda)…
Ha bu arada kızımız Fransız oldu! Evet evet, içindeki Fransız’ı çıkarttık üniversite yıllarında… Pek de iyi oldu çok yakıştı… Okulumuzun gurur kaynaklarından biri olup GS Üniversitesi’ni kazanmıştı… Artık o tam bir Amelie’ydi benim için…
Bir de The Corrs diye bir grup vardır bilir misiniz? A. beni tanıştırdı onlarla… İrlandalı muhteşem bir gruptur… Benim İspanya, onun İrlanda aşkının kabarık olduğu bir dönemde The Corrs ve Alejandro Sanz ikilisi resmen bizim için bir araya gelmişti… Bu bile bir işaret miydi? (Teknik bir arızadan ötürü buraya videoyu yükleyemedim ama sözlerini hala ezbere bildiğim bu şarkı için—> http://www.youtube.com/watch?v=7yWxUzdCDxs)
Uzun yıllar geçti… Araya herkesle olduğu gibi hayat girdi… Ama o siyah saçlı,boncuk bakışlı kız benim için hep aynı yerde kaldı… Düşündüm taşındım… Lise ekibiyle buluşmamızda A.’ya bu sefer de “Oturdum ellerimle, sana kek yaptım” diyebilmek adına ona bu cici muffinleri hazırladım.
İyi ki doğdun A.! Gündüzleri parlayan yıldızları görmeye, bir ömür devam edebilmen dileğiyle…
Sevgiler
Öz
Yapılışı:
Fırınımızı 180 dereceye getiriyoruz… Bir yandan kalıplarımızı hazırladık kenara koyduk…
Ben yine hem kakaolu hem vanilyalı yapmak istedim, o yüzden karışımı ikiye böldüm.
Vanilyalı kısım için, yumurta,şeker,süt,zeytinyağı,un,kabartma tozu ve şekerli vanilini bir kaba koyup puding kıvamına gelene kadar çırpıyoruz. Bu karışımı her bir kalıbın yarısına kadar döküyoruz. Ardından her bir kalıbın ortasına denk gelecek şekilde bir çay kaşığı yardımıyla reçellerimizden dilediğimiz şekilde ilave ediyoruz.
Karışımın diğer yarısına da kakaoyu ekleyip çırpıyoruz. Tüm kakaoyu karışıma yedirince, kalıpların üzerine bunu da döküyoruz.
Fırında yaklaşık 20 dk kadar pişirdikten sonra, muffinlerimiz servise hazır hale geliyor.
Süsleme için, önce üzerlerine bir tel yardımıyla pudra şekeri serptim.Ardından süsleme glazörleri ile papatyalar çizip, geri kalan muffinlerin üzerine de A. nın isminin harflerini yazdım.Ortaya tablo gibi bir görüntü çıktı!
Afiyet Olsun!
2 Comments
elise
1 Mart 2012 at 08:47Bu gece küçük martha nın muffinlerinden yaptımmm enfess bişey oldu (: gerçi benimkiler kağıt kalıpların azizliğine uğrayıp biraz tipsizz olsalarda tadları enfes!!! ellerine sağlık küçük martha yeni tarifleri beklliyoruzz(:
Özüm Kasapoğlu
1 Mart 2012 at 08:49Çok teşekkürler Elisecim! Kağıt kalıplarda biraz yayılıyor evet, görüntüyü kurtarmak adına üzerine pudra şekeri serpebilirsin 😉 Sevgiler