Hikayesi:
Sene 2006… Ailecek yaz tatilinde Tokyo’ya gidiyoruz. O zamanlar da ben küçük rehber olarak turla falan dolaşmayı hiç sevmezdim. Butik bir ajanasdan yardım aldık, otelimizi, uçağımızı vs. ayarlattık. Sonra ben oturdum bir dosya liste yaptım.Japonya bu anlamda iddialı bir çalışma oldu. Zira tüm haritalar Japonca olunca biraz zamanımı yedi. Neyse… Havalimanına gitmeden önce ajanstaki kadın bizi arayıp yanımıza sondakika bir abla kardeşin ekleneceğini ama onlarla sadece havalimanında görüşeceğimizi ve sonra her iki tarafın da bağımsız hareket edeceğini söyledi. Tamam dedik, eyvallah! Tabi o abla kardeşin ileride hayatımızda bu kadar önemli bir yere sahip olacağını henüz bilmiyorduk…
G. ve G. kardeşler işte o gün hayatımıza girdi. Havalimanında buluştuğumuz an bir şey oldu bir elektrik aldık, sonraki 1 haftalık Tokyo macerasında ise gece gündüz birbirimizden hiç ayrılmadık. Küçük G. ile öyle zamanlarımız oldu ki, bizi tanıyanlar ya akraba ya da yüzyıllık arkadaş zannediyordu. Zor zamanlarımızda yanımızda olduk, en mutlu günlerimizde birbirimize daha da mutluluk kattık. Böyle koşulsuz bir güven sardı birbirimizi.
Ben kendimi bu anlamda hep şanslı saymışımdır, genellikle gittiğim her yerden bir dost edinip dönüyorum. Daha önce de bahsetmiştim ya, elin memleketinde yanındaki daha bir başka oluyor. Eğer onu dönünce de devam ettirebilirsen ne ala… Ben işte şanslıyım ki etrafım böyle insanlarla dolu.
Küçük G. yemek yemeyi pek sever. Ayrıca bir sürü kendi geliştirdiği ilginç tarifleri de vardır. Mesela iğrenç kokan ama tadı bir o kadar güzel olan bir lahana yemeği mevcuttur. Diyet yaparken oturur günlerce onu yer 🙂 Tokyo’da da böcek falan dinlemedi her şeyi yedi denedi. Damak zevki sabit insanlardan değil yani, yeniliğe açık, meraklı bir kişilik.
Yine günlerden bir gün kendisinde yemek yerken çin marulunun bu denli lezzetli ve basit bir salataya dönüştüğünü keşfetmiş oldum. Çin marulunu tabiki biliyordum, daha önce bir çok versiyonda tatma fırsatım olmuştu kendisini ve pek de severim. Ama en çok da bu basit haliyle seviyorum sanırım…
Dün B. nin annesi D. Teyze ile 4. Levent’te kurulan Salı pazarına gitme fırsatımız oldu, orada taze taze görünce resmen canım çekti ve hemen yapmalıyım diye düşündüm. Buarada, çin marulunun aslında koskocaman olanları değil daha orta boylu, daha diri diri olanları makbuldür. Benim aldığım biraz büyükçe oldu mesela…
Hadi bakalım Afiyet Olsun!
Özüm
Malzemeler:
Çin Marulu
2 Adet Kırmızı Tatlı Biber
Limon
Zeytinyağı
Tuz
Yapılışı:
Çin Marulumuzdan 5-6 yaprak koparıp güzelce yıkıyoruz.
Ardından tüm yaprakları üst üste koyup büyük bir bıçak yardımıyla orta boyda doğruyoruz.
Ardından kırmızı tatlı biberlerimizi de minik minik doğruyoruz ve üzerine serpiştiriyoruz.
Bu salatanın en güzel kısmı bol limonlu olması. Çin marulu normal marula göre daha fazla limon kaldırabiliyor. Ben bu salata için 1,5 limon kullandım. Limonları güzelce sıkıyoruz, bir kaseye limon suyumuzu koyuyoruz. İçerisine tuzumuzu ve zeytinyağımızı ilave edip karıştırıyoruz. Ardından tüm salatanın yiyebileceği şekilde üzerine döküyoruz.
İşte karşınızda her yemeğin yanına yakışan çin marulu salatası.
Sevgiler
Özüm
No Comments