Hikayesi:
Her insan kendi adından bir şey alırmış karakterine. B. de suyu almış adından kendine… Deniz aşığı bir çocuk düşünün, bir tekne kaptanı gibi ondan huzur bulan, normalde hiç bir şeye göstermediği sabrı bir balıkçı gibi ona gösteren… Hoyrat da bir yandan… Ne kadar sevse de maviyi, gri bir yüzü de var… Hem kendi sınırları olan, hem de başka denizlere açılan… Deniz aşığı bir çocuk düşünün… Öyle kumdan kaleler yapan değil; midye kabukları, renkli renkli irili ufaklı taşlar toplayan… Hem dışarıdan ona hayran hayran bakan, hem de içindeyken karaya ayak basma hissini unutan… Deniz aşığı bir çocuk düşünün… Rüzgara kafa tutan… İçindeki fırtınalara ragmen üstelik, kendini durgun sular yerine dalgalara bırakan…
Bir çocuk düşünün… Özünde rüzgar, adı ise poyraz olan… Kendi içindeki suları dalgalandıran, yeri geldiğinde kayalara sert sert çarparak yosun tutturan… Estiği zaman insanın içini titreten… Saçlarını savururken kokunu alıp götüren…
B. kendi içinde deniz olsa da, benim rüzgarım aslında… Ve ben bu rüzgarın yardımıyla, bu denizde seyreden bu küçük teknenin tayfasından biri olduğum için çok mutluyum…
Rüzgarın Bol Olsun!
Mutlu Seyirler Sevgili B. !
Özü’n
Not: Pasta için Muskat ailesine yine çok teşekkür ederiz! www.muskat.com.tr
No Comments